เท่าที่ฉันมาเรียนที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง มองหาห้องเช่าหน้าราม

gghv855

  ฉันเคยมีความใฝ่ฝันอยู่ว่า สักวันฉันจะต้องไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยรามคำแหงให้ได้ เพราะฉันชอบความท้าทาย และก็มีหลายๆคนที่ดูถูกฉันว่าฉันไม่มีทางเรียนจบจากที่นั่นได้หรอก จนมาวันนี้วันที่ความฝันของฉันเป็นจริง ฉันได้เข้ามาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง มหาวิทยาลัยที่ฉันใฝ่ฝันมาโดยตลอด การเข้ามาเรียนที่นี่ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เพราะมันก็เหมือนกับการเรียนที่อื่นๆ เพียงแต่เราต้องมีความมุ่งมั่น และตั้งใจจริงเท่านั้น แต่สิ่งที่น่ากลัวของการมาอยู่ในเมืองกรุงนั้น ก็คือการเช่าห้องเช่าหน้าราม ที่ฉันไม่เคยนึกถึงและไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนเลยสักนิด ซึ่งสิ่งที่ฉันจะเล่าให้เพื่อนๆฟังวันนี้ หวังว่าจะเป็นอุทธาหรณ์ ให้กับเพื่อนๆที่ต้องมาเช่าห้องเช่าหน้ารามเหมือนกับฉันนะคะ
    เมื่อมาถึงเมืองกรุงวันแรก ฉันก็ได้เจอกับความวุ่นวายที่ฉันไม่เคยสัมผัสมาก่อน แต่สิ่งที่ฉันต้องทำเป็นอันดับแรกในวันนั้น ก็คือการหาห้องเช่าให้ได้ก่อนที่ตะวันจะตกดิน ฉันเลือกที่จะหาห้องเช่าหน้าร้าน เพราะใกล้ ม.ราม มากที่สุด และทำให้ฉันไม่ต้องเดินทาง ไป ม.ราม ไกลมากนัก แต่การหาห้องเช่าหน้าราม ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เพราะห้องเช่าหน้ารามส่วนใหญ่ จะเต็มไปหมดแล้ว ฉันพยายามเดินหาจนตกเย็นแต่ก็ยังไม่ได้ห้องเช่าเลย จนฉันเริ่มคิดว่าคืนนี้ฉันคงจะต้องอาศัยป้ายรถเมล์เป็นที่หลับนอนซะแล้ว แต่ก็เหมือนโชคเข้าข้างฉัน เมื่อมีป้าคนหนึ่งมาถามฉันว่า กำลังหาห้องเช่าหน้ารามอยู่หรือเปล่า ฉันรีบตอบรับทันที เพราะในตอนนั้น ก็เป็นเวลาค่ำแล้ว ฉันจึงไม่คิดอะไรมาก ขอแค่ให้ได้ห้องเช่าหน้ารามก่อนก็พอแล้ว ในตอนนั้น ป้าคนที่มาถามฉันก็พาฉันเดินไปยังห้องเช่าหน้ารามที่อยู่เยื้องๆจากฉันนิดเดียวเท่านั้น แต่ฉันไม่ทันได้สังเกต อาจจะเป็นเพราะฉันกำลังเหนื่อยล้ามากล่ะมั้ง ด้วยความดีใจที่ได้ห้องเช่าหน้ารามแล้ว ฉันจึงตอบตกลงเช่าทันที ในตอนแรกป้าเขาบอกฉันว่าจะต้องจ่ายเงินมัดจำล่วงหน้าก่อนเป็นเวลา 3 เดือน ซึ่งก็เป็นจำนวนเงินที่ไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ด้วยความที่ฉันเดินหาห้องเช่าหน้ารามมาทั้งวัน และฉันก็คิดว่ายังไงก็ต้องเช่าห้องอีกนานอยู่แล้ว ฉันจึงยอมจ่ายเงินค่าเช่าล่วงหน้าไปทันที โดยที่ฉันไม่ได้สำรวจห้องเช่าหน้าร้านห้องนั้นก่อนเลย เพราะฉันเอาแต่คิดว่าขอให้ได้ห้องเช่าหน้ารามก็พอแล้ว อีกทั้งห้องเช่าหน้ารามที่อยู่ในเมืองแบบนี้คงไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่เมื่อฉันก้าวเข้าไปในห้อง มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เพราะห้องเช่าหน้ารามที่ฉันเช่าอยู่ ดูสกปรกมาก เหมือนกับไม่มีคนอยู่มาเป็นปีๆ จากที่ฉันจะได้นอนพัก กลับกลายเป็นว่า จะต้องมาเก็บกวาดห้องให้สะอาดอีก เมื่อทำความสะอาดเสร็จแล้ว ฉันคิดว่าจะไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาซะหน่อย แต่กลับพบว่า น้ำไม่มี ฉันพยายามเปิดปิดก๊อกน้ำอยู่หลายครั้ง แต่ไม่ว่าจะทำยังไงน้ำก็ไม่ออก จะไปหาป้าเจ้าของห้องก็ดึกมากแล้ว คืนนั้น ฉันจึงต้องนอนทั้งที่เนื้อตัวสกปรกมาก แต่ก็จะให้ทำอย่างไรได้ล่ะ พอรุ่งเช้ามา ฉันก็ไปหาป้าเจ้าของห้องเช่าหน้ารามที่ฉันเช่าอยู่ ฉันถามว่าทำไมน้ำถึงไม่ไหล ป้าแกบอกว่า จะเปิดน้ำให้วันละครั้งเท่านั้น คือตอนเช้าของทุกวัน ฉันรู้สึกปรี๊ดขึ้นมาทันที ก็เพราะฉันมีเรียนช่วงเช้าบ่อยๆ แล้วฉันจะเอาเวลาที่ไหนมาเปิดน้ำไว้ล่ะ อีกอย่างค่าเช่าก็แพง มันไม่คุ้มกันเลยกับการเปิดน้ำให้วันละครั้งเท่านั้น แถมห้องยังสกปรกมากๆอีกด้วย ฉันพยายามต่อรองให้ป้าเจ้าของห้องเปิดน้ำให้เวลาค่ำๆด้วยได้ไหมเพราะช่วงนั้นฉันไม่มีเรียน แต่ป้าแกก็ไม่ยอมเปิดให้ จนสุดท้ายฉันก็ตัดสินใจไม่เช่าห้องเช่าหน้ารามห้องนี้แล้ว ไปหาห้องเช่าหน้ารามห้องใหม่ดีกว่า ฉันจึงขอเงินค่าเช่าล่วงหน้า 3 เดือนคืน แต่ป้าแกกลับบอกว่า ไม่ได้ จ่ายมาแล้วจะอยู่หรือไม่อยู่ ก็ไม่มีสิทธิ์มาทวงคืน ฉันไม่รู้จะทำยังไง สุดท้ายก็ต้องยอมเสียเงินไปฟรีๆ เพราะถ้าจะให้ฝืนอยู่ตัว คงจะไม่ไหวแน่
    หวังว่านี่จะเป็นอุทธาหรณ์สำหรับเพื่อนๆที่คิดจะเช่าห้องเช่าหน้าราม กันนะคะ ยังไงก่อนเช่าก็ควรสำรวจห้องเช่าหน้ารามให้ดีก่อน เพราะหากตัดสินใจเช่าห้องเช่าหน้ารามโดยไม่สำรวจให้ดี ก็จะเจอเหมือนกับที่ฉันเจอได้นะคะ